افترا و تهمت

^{تعریف افترا} 

 افترا عملی ست که شخص با انجام ان تهمتی را به دیگری روا می دارد که به دو شکل محقق می شود :

1- افترای قولی

2- افترای عملی        

افترای قولی به این معناست که تهمت به دیگری با الفاظ صریح خواه با بیان خواه به صورت مکتوب صورت می گیرد. 
در افترای فعلی شخص با صحنه سازی یا اعمالی اوضاع را به گونه ای جلوه می دهد که فعلی به دیگری منتسب شود. 

^{مصادیق افترا}

در قانون مجازات اسلامی چندین مورد مصادیق افترا اورده شده اما باید توجه داشت که این موارد حصری  نیستند. 
افترای قولی مانند ان که فردی در روزنامه با انتشار یک گزارش واهی جرمی را را به کسی نسبت دهد یا در سخنرانی خود در یک محل عمومی مدعی ارتکاب جرم توسط دیگری شود. 
افترای عملی مانند ان که شخص برای مجرم جلوه دادن فردی الات مجرمانه ای را در وسایل او قرار دهد. 

^{مستندات قانونی جرم افترا}

افترا جرمی تعزیری ست و دو ماده ی 796 ) افترای قولی (  و 799 ) افترای عملی(  به ان اختصاص یافته است.  
باید توجه داشت که ان گونه که از متن قانون بر می اید تحقق افترا علاوه بر شرایط عمومی شرایطی به شرح ذیل دارد: 

^{شرایط تحقق جرم افترا}

•  فعل یا قول نسبت داده شده حتما باید به انتساب یک جرم دلالت کند. 
•  جرم باید به شخص معینی نسبت داده شود نه به صورت کلی و غیر قابل تعیین. 
•  جرم افترا در صورتی تحقق میابد که فرد تهمت زننده نتواند صحت افعال یا اقوال خود را اثبات کند. 
•  در افترای قولی فعل مجرمانه باید به صورت صریح به دیگری نسبت داده شود. 
• در افترای فعلی می بایست شخصی که مورد افترا قرار گرفته تحت تعقیب قانونی قرار گیرد. 

^{مجازات افترا} 

مجازات افترای قولی یک ماه تا یک سال حبس و تا 67 ضربه شلاق یا یکی از ان هاست. 
مجازات افترای فعلی حبس از 7 ماه تا 3 سال و یا تا 67 ضربه شلاق است.