_{^{طلاق در دوران عقد چه آثار و تبعاتی برای طرفین دارد ؟}}

• آثار، احکام و مقررات طلاق بعد از عقد یعنی زمانی که نکاح بین طرفین منعقد گردیده اما زوجین زیر یک سقف نرفته اند، تابع احکام طلاق می باشد چراکه طرفین بعد از نکاح زن و شوهر محسوب می گردند. بدین منظور می باید قانون مدنی را مورد بررسی قرار داد.
•  مطابق قانون مدنی حق طلاق با مرد است و او می تواند هر زمان که بخواهد با تأدیه ی حقوق مالی زوجه، او را طلاق دهد. با این وجود زن می تواند در شرایطی که در ادامه خواهد آمد تقاضای طلاق دهد:

1- در صورت داشتن حق طلاق
2- مطابق ماده 1129 قانون مدنی در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجراء حکم محکمه و الزام او بدادن نفقه زن می‌ تواند برای طلاق به حاکم ‌رجوع کند و حاکم شوهر او را اجبار به طلاق مینماید ‌همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن نفقه.
3- برابر ماده 1130 قانون مدنی  در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند. چنان چه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود.

• نکته حائز اهمیت در خصوص عسر و حرج این است که در دوران عقد به دلیل اینکه طرفین هنوز زیر یک سقف نرفته اند اثبات عسر و حرج دشوار می باشد و زن اگر وکیل در طلاق نباشد می تواند به سایر دلایل از جمله یکی از شروط دوازده گانه ی ضمن عقد مانند اعتیاد همسر، داشتن شغلی که با آبروی خانم و تصمیم دادگاه منافات دارد، نپرداختن مهریه، داشتن بیماری صعب العلاج مرد، ازدواج مجدد مرد بدون اجازه ی همسر، عدم تهیه ی مسکن و.... برای طلاق استناد نماید.
• طلاق توافقی پس  از عقد نیز امکانپذیر بوده و طرفین می توانند بر سر مهریه و نفقه توافق کرده و از یکدیگر جدا شوند.
•  اجرت المثل ایام زوجیت ، حضانت و نحله در دوران عقد طرح نبوده و تنها بحث مهریه و نفقه در هنگام طلاق پیش می آید. به موجب ماده 1082 قانون مدنی بعد از تحقق نکاح زن مالک تمام مهریه گشته و می تواند هر زمان که بخواد آن را از همسرش مطالبه نماید.
• میزان مهری که به زن تعلق می گیرد بسته به شرایطی متفاوت است. در حالتی که زن و مرد در دوران عقد بخواهند از یکدیگر طلاق بگیرند، اگر زوجه باکره باشد نصف مهریه ی تعیین شده خواهد بود و اگر باکره نباشد، تمام آن می باشد.
• پس از جاری شدن عقد، زن حق دریافت نفقه از شوهر خود را دارد با این وجود در دوران عقد تا زمان تمکین خاص و رابطه زناشویی، نفقه به زن تعلق نخواهد گرفت و به محض اعلام آمادگی برای ازدواج، حق دریافت نفقه را دارد.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص مقررات طلاق در دوران عقد}}

♦  در پاسخ به پرسشی که طرح فرمودید باید گفت در صورتیکه طلاق توافقی نباشد و زوج نیز رضایت به طلاق نداشته باشد،  اگر زن بخواهد در دوران عقد طلاق بگیرد باید یکی از شروط دوازده گانه عقد وجود داشته باشد مگر اینکه زن وکالت در طلاق داشته باشد؛ در این صورت می تواند از همسر خود جدا شود.

♦  وظایف و مسئولیت های زوج هنگام طلاق در دوران عقد پرداخت نفقه و مهریه به زن می باشد. میزان مهر هنگام طلاق در متن بالا توضیح داده گردید.

♦  در واقع اینکه زوجه در دوران عقد تقاضای طلاق می نماید ویژگی ها و خصوصیات چندانی ندارد جز اینکه شاید بتوان گفت به جهت دوشیزگی و نبود فرزند احتمالاً دادگاه با مقاومت کمتری و راحتتر با طلاق موافقت می نماید.

_{^{مستندات قانونی - مقررات طلاق در دوران عقد}}

ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی

به مجرد عقد زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.
تبصره (الحاقی ۱۳۷۶/۴/۲۹) - چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند.
آیین‌نامه اجرایی این قانون حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت دادگستری و وزارت امور اقتصادی و دارائی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

ماده ۱۰۸۳ قانون مدنی

برای تادیه تمام و یا قسمتی از مهر میتوان مدت یا اقساطی قرار داد.

ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی

همین که نکاح به طور صحت واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار میشود.

ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی

هر گاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهر را قبلا داده باشد‌ حق دارد مازاد از نصف را عیناً یا مثلا یا قیمتا استرداد کند.

ماده ۱۱۳۳ قانونی مدنی

مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.
تبصره- زن نیز می تواند با وجود شرایط مقرر در مواد (۱۱۱۹)، (۱۱۲۹) و (۱۱۳۰) این قانون، از دادگاه تقاضای طلاق نماید.

ماده ۱۱۳۴ قانونی مدنی

طلاق باید به صیغه طلاق و در حضور لااقل دو نفر مرد عادل که طلاق را بشنوند واقع گردد.

ماده ۱۱۳۵ قانونی مدنی

طلاق باید منجز باشد و طلاق معلق به شرط باطل است.

ماده ۱۱۳۶ قانونی مدنی

طلاق‌ دهنده باید بالغ و عادل و قاصد و مختار باشد.

ماده ۱۱۳۷ قانونی مدنی

ولی مجنون دائمی میتواند در صورت مصلحت مولی‌‌علیه، زن او را طلاق دهد.

ماده ۱۱۳۸ قانونی مدنی

ممکن است صیغه طلاق را به توسط وکیل اجراء نمود.

ماده ۱۱۳۹ قانونی مدنی

طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه به انقضای مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می‌شود.

ماده ۱۱۴۰ قانونی مدنی

طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا‌شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

ماده ۱۱۴۱ قانونی مدنی

طلاق در طهر مواقعه صحیح نیست مگر اینکه زن یائسه یا حامل باشد.

ماده ۱۱۴۲ قانونی مدنی

طلاق زنی که با وجود اقتضای سن عادت زنانگی نمی‌شود وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن سه ماه گذشته باشد.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما