_{^{زمان و مدت حضانت فرزند برای پدر و مادر}} 

• در قانون مدنی مصوب 1314ماده 1169 در صورت جدایی پدر و مادر آمده بود که حضانت پسر تا دو سال و حضانت دختر تا هفت سال با مادر است و بعد از این سن حضانت بر عهده پدر است.
• اما در سال 1382 مجمع تشخیص مصلحت نظام این ماده را اصلاح کرد و حضانت فرزندان چه دختر و چه پسر تا سن هفت سالگی بر عهده مادر و بعد از آن بر عهده پدر گذاشته شد و تبصره ای هم در نظر گرفته شد که چناچه بعد از هفت سالگی  بین والدین بر سر حضانت اختلافی باشد حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک و تشخیص دادگاه است.
• در حضانت آنچه که اهمیت دارد مصلحت طفل است به این ترتیب قانون ابتدا مصالح اورا در نظر می گیرد و سپس حق هر یک از والدین را و گاهی اتفاق می افتد که طفل به کسی غیر از والدین سپرده می شود زیرا که مصلحت طفل این را ایجاب می کند.
• طبق ماده 1172 قانون مدنی حق حضانت فرزند با پدر مادر است و آن ها نمی توانند از زیر بار این مسولیت شانه خالی نمایند و هرگاه والدین از فرزند خود نگهداری نکند دادگاه به در خواست قیم یا یکی از آشنایان طفل و یا دادستان والدین را الزام به نگهداری از طفل می کند هرگاه این الزام میسر نبود حضانت را به خرج پدر و اگر پدر در قید حیات نبود به خرج مادر تامین می کند.
• طبق ماده 40 قانون حمایت از خانواده مسولیت کیفری برای عدم انجام وظیفه حضانت فرزند در نظر گرفته است "هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذینفع و به ‌ دستور دادگاه صادرکننده رأی نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می ‌ شود."
• طبق ماده 54 قانون حمایت از خانواده "هرگاه مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذیحق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می ‌ شود."

_{^{مستندات قانونی - حضانت و سرپرستی فرزند}}

ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی

برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.

ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی

هیچیک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل بر عهده آن‌ها است از نگاهداری او امتناع کند در صورت امتناع یکی از ابوین‌ حاکم باید به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقرباء و یا به تقاضای مدعی‌العموم نگاهداری طفل را بهر یک از ابوین گه [که] حضانت بعهده او‌ست الزام گند [کند] و در صورتیگه [صورتیکه] الزام ممکن یا مؤثر نباشد حضانت را بخرج پدر و هر کاه [هرگاه] پدر فوت شده باشد بخرج مادر تامین کند

ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی

نگهداری [نگاه داری] اطفال هم حق و هم تکلیف ابوبن [ابوین] است.

ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده 1391
هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادرکننده رای نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می‌شود.

ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده 1391
هرگاه مسوول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی ‌ حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می‌شود.